سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در دوازدهمین شماره از این مجموعه با طرح این پرسش که ارزیابی سینما در کدام یک از حوزه‌های معرفت دینی ممکن است؟ تصریح می‌کند: "برای تقریب به ذهن و نوعی مقایسه می‌توان گفت مرتبه‌ی فقه، شبیه مرتبه‌ی علم (به معنی ساینس) است و مرتبه‌ی اخلاق شبیه مرتبه‌ی اعتبارات و قراردادهای اجتماعی و مرتبه‌ی حکمت و کلام شبیه مرتبه‌ی فلسفه و در نهایت مرتبه‌ی عرفان شبیه مرتبه‌ی هنر است. اگر این مراتب و قرینه‌هایش را اجمالا بپذیریم، می‌توان نتیجه گرفت که برای ارزیابی سینما ـ از آن جهت که هنر است ـ باید زبانی هم‌عرض آن را در حوزه‌ی معارف دینی برگزید و آن زبان، زبان عرفان است؛ یعنی وجه هنری سینما تنها با زبان عرفان، قابل ارزیابی است و اگر با مراتب پایین‌تر معرفت دینی به سراغ ارزیابی سینما برویم، دچار مشکلات و تناقضات فراوان خواهیم شد و بسیاری از مسائلی که ذاتی سینما و ذاتی آن مرتبه از معارف دینی است، به صورت لاینحل باقی خواهد ماند".