مدارا با مخالفان در قرآن و سیره نبوی
در این کتاب نگارنده ضمن مقایسه اجمالی جامعه مدنی و مدینه النبی، ویژگیهای هر یک را بر میشمارد .سوال اساسی نگارنده در کتاب این است که "مخالفان در نظام سیاسی اسلام از چه جایگاهی برخور دارند و اصولا برخورد و رفتار حکومت دینی با آنان چگونه خواهد بود؟ ."وی در پاسخ به این پرسش، اذعان میدارد : "آنچه که در تمام صفحات زندگی پیامبر (ص) به چشم میخورد، رفتار مسالمتآمیز با گروههای مخالف بوده است که زندگی عرب غرق در فساد و جاهلیت را یکسره دگرگون کرد و در مدت کوتاه حکومتش دنیای مردم و آخرت آنان را اصلاح نمود ." وی در ادامه وجوه مشترک دو جامعه مدنی و مدینهالنبی با مختصاتی چون مشروعیت و مقبولیت، آزادی، قانون مداری و تسامح و تساهل توضیح میدهد .او معتقد است "تساهل در فرهنگ اسلامی ریشههایی دارد که میتوان در مدارا و سعه صدر جستجو کرد، و تولرانس در اندیشه دینی را میتوان این گونه معنی کرد :تحمل عقیده دیگران ."نگارنده بر این باور است که جامعه مدنیای که ما در پی آن هستیم قرابتهایی با مدینهالنبی دارد اما به این معنا نیست که دقیقا همان مدینهالنبی باشد .نگارنده در بخشهایی از کتاب، مبحث مدارا با مخالفان را با استناد به آیات قرآن کریم، همچنین سیره برخی پیامبران پیشین (حضرت ابراهیم، نوح، هود، صالح، موسی و ...(ع "و پیامبر اکرم (ص) تبیین میکند .