سبد سفارش شما خالی است!

در شهریور 1320 ش ایران از شمال و جنوب مورد هجوم قوای متفقین قرار گرفت. به رغم آن که کشور به اشغال قوای بیگانه درآمد، سقوط رضاخان موجی از شادی و شعف را در پی آورد. از این زمان تا کودتای 28 مرداد 1332 ش دوره‌ای مهم در تاریخ تحولات ایران به شمار می‌آید. در کنار مبارزه با استعمار انگلیس، فعالیت گسترده و سازمان‌یافتۀ کسروی در مخالفت با مبانی مذهبی، تلاش‌های پردامنۀ حزب توده، وابسته به شوروی و فعالیت‌های بهاییان برای نشر عقاید گمراهانۀ خود، مهم‌ترین دغدغه‌های نیروهای مذهبی در این سال‌ها بود. بنابراین ضرورت پاسخگویی به این دغدغه‌ها، علما و اندیشمندان شیعی را به تکاپو واداشت. شکل‌گیری ده‌ها انجمن و هیات مذهبی در این زمان گویای این نهضت برای تجدید حیات مذهبی پس از دورۀ رکود و سرکوب پهلوی اول است. جمعیت فداییان اسلام هم در این بستر به رهبری شهید سید مجتبی نواب صفوی (1334-1303) شکل گرفت که با رویکرد فرهنگی برای پاسخ‌گویی به شبهات کسروی به صحنه آمدند، ولی دغدغه‌های دینی و مذهبی، ایشان را به مسائل سیاسی کشور سوق داد، تا بلکه در پرتوی ایفای نقش‌های مهم و حساس موفق به اجرای احکام اسلامی در جامعه گردند. در این راستا، شهید نواب صفوی کتاب راهنمای حقایق را به عنوان برنامۀ حکومتی فداییان اسلام نوشت و سعی کرد در آن تحول اندیشۀ خود را در اسلام سیاسی نشان دهد، زیرا عموم فعالان سیاسی و متدین‌های سیاسی معتقد نبودند که حکومت و ادارۀ کشور بر مبنای اسلام و اندیشۀ اسلامی ممکن است؛ بنابراین نوشتن این کتاب حرکت جدیدی بود که در بین مسلمانان و فعالان مذهبی دهۀ 20 و 30 به ندرت مشابه دارد. وجود این کتاب خاطرنشان می‌کند که فداییان اسلام نسبت به همۀ امور کشور حساس و علاقه‌مند بودند و از بخش‌های فرهنگی و علمی جامعه نیز دوری نمی‌کردند. شهید نواب صفوی کتاب خود را در دو بخش نگاشته است: در بخش او ل به بیان ریشه‌های مفاسد و در بخش دوم به راهکار و اصلاح این مفاسد می‌پردازد.