خشونت ساختاری و فرایند عدالت کیفری: رهیافتی جرمشناسانه و تطبیقی به آموزهی نفی خشونت
در این کتاب، نخست تعریفی از خشونت به دست داده شده که بر اساس آن، خشونت عبارت از رفتاری (اعم از مادی یا معنوی) است که سلامت روحی و یا جسمی کسی را تهدید کند. سپس به بیان انواع خشونت و تعامل نوع ساختاری آن با حقوق کیفری پرداخته شده است. بخش پایانی کتاب نیز به تشریح تحلیلی پدیدهی خشونت و نقد ساختار نظام عدالت کیفری موجود اختصاص دارد که نگارنده با تاکید بر آموزههای دین اسلام و موازین و اسناد حقوق بشر و رعایت اصول اساسی ماهوی و شکلی حقوق کیفری به بیان نارساییهای موجود در ساختار نظام عدالت کیفری پرداخته و راهکارهایی را مطرح میسازد. در تعریف خشونت ساختاری ـ که خشونت غیر مستقیم و خشونت سازمانی و نهادی نیز نامیده میشود ـ نیز میتوان گفت خشونتی است که دولت یا جامعه در حق شهروندان خود اعمال میکنند. به این معنی که وقتی گروهی در جامعه اجازه ندهند دیگران به امکانات اجتماعی دسترسی پیدا کنند، نوعی از خشونت ساختاری بروز پیدا میکند. در حقیقت خشونت ساختاری ناشی از آسیبی است که به موجب نبود انعطاف و سخت بودن اصول ساختاری در پرداختن به اختلافات ایجاد میشود. اعدام مجرمان سیاسی و زندانی کردن مخالفان توسط دولتها، شکنجه، افراط در جرم انگاری، تجویز مجازاتهای خشن و... همگی از جمله خشونتهای ساختاری موجود در نظام عدالت کیفری است.