با اندوهی که عصای من است
شعر فارسی - قرن 14
"سید علی میرباذل"، در سال 1335 در شهر رشت دیده به جهان گشود، تحصیلات خویش را تا پایان دورهی راهنمایی درهمین شهر به پایان رسانید و سپس برای ادامهی تحصیل راهی پایتخت شد. تحصیلات دورهی متوسطه را در این شهر سپری کرد و به دانشگاه رفت و به تحصیل در رشتهی پیراپزشکی مشغول شد. وی سرایش شعر را از هجدهسالگی آغاز کرد و آثار او از همان دوران در نشریههای کشور به چاپ رسید. علاوه بر این، بسیاری مقاله و نقد و نظر از این شاعر، در باب شعر و ادب و فلسفه به دست چاپ سپرده شده است که اغلب آنها با نام مستعار ادبی است. میرباذل در حوزهی شعر کلاسیک و آزاد صاحب آثار درخشانی است. او همچنین به عنوان داور در کنگرههای شعر دفاع مقدس و شبهای شهریور حضور فعال و خلاق داشته است. مجموعهی حاضر حاوی گزیدهای از اشعار این شاعر برجسته است که در قالب نیمایی و غزل بامضامین عاشقانه و اجتماعی سروده شده است. پارهای از عناوین اشعار عبارتاند از: از ستاره؛ با آوازش؛ به انتظارت؛ نگاه؛ در انتها؛ رهگذران؛ مهربان؛ این همه قسم؛ دشتها؛ غریب؛ چه غریب؛ آشیانه؛ اسبها؛ تقویمها؛ خیره به خیابان؛ از عشق؛ آرزو؛ دل خسته؛ و ماه آمد.