دیوان چاووش اصفهانی
در این دیوان ابتدا قصاید و مسمطهایی در منقبت حضرت علی(ع) وصف معراج رسول اکرم(ص) و رثای شهدای کربلا به طبع رسیده است .((تضمینها))، ((مثنویها))، ((مرثیهها)) و ((بحر طویلها)) از دیگر سرودههای این مجموعه هستند .در مثنوی ((آب و آتش)) اشعاری از این قبیل به چشم میخورد :ای که خاک و باد، آب و آتشی/ کاب و باد و خاک و آتش را کشی/ خاک و باد از آب و آتش دور کن/ ز آب و آتش گوش زین دستور کن/ آب آتش گون مرا، در جام ریز/ ده تو آبی کاتش من گشت تیز/ تا سخن از آب و آتش سرکنم/ آب آتش رنگ در ساغر کنم/ آتش و آبند ضد یکدیگر/ الحذر، زین آب و آتش درگذر ....