سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در کتاب حاضر می‌کوشد با پرداختن به زمینة تاریخی و مؤلفه‌های فکری روشنگری در اروپا و اشاره به جریان‌های متنفذ روشنگری، شرایط را برای ورود به بحث از روشنگری نزد «کانت» (1724ـ 1804م) و «میشل فوکو» (1926ـ1984م) مهیا سازد. وی در این مطالعه درصدد است به این سؤال پاسخ دهد که «آیا «خوانش فوکویی» از رسالة «روشنگری» کانت، نشانگر تغییر موضعی اساسی در فکر فوکو است با تبیین دیگری از این مواجهه را می‌توان ارائه داد؟» در این راستا نویسنده ضمن معرفی تنوع روشنگری اروپایی (انگلیسی، فرانسوی و...) به روشنگری آلمانی و جایگاه کانت در آن پرداخته است. بحث از اومانیسم در نقدهای کانتی و مضامین رساله‌های دوران مابعد نقادی کانت، از مهم‌ترین مباحث این مقال است. در پایان خوانش فوکویی از رسالة روشنگری ارائه و در آن از منابع فکری، روش‌شناسی فوکو، جستارهای سه‌گانة او دربارة روشنگری کانت و مضامین مهم آن سخن به میان آمده است.