سبد سفارش شما خالی است!

انبیا و اولیا (ع)، بیش‌ترین نقش را در سرنوشت اجتماعی بشر از آغاز تاکنون داشته‌اند. بشر بدون رهبری دینی از اصل خویش، معنویات و سعادت اخروی محروم می‌شود. پس از رحلت پیامبر (ص)، مردم از واقعه‌ی غدیر روی‌گردان شده و به انتخاب خود فلسفه‌ای برگزیدند. حضرت فاطمه (س) به خوبی آفت عدم حاکمیت معصوم را فهمیده و به دیگران آموختند. خطبه‌ی تاریخی آن حضرت که در مدینه با درون‌مایه‌های عقیدتی، سیاسی، تاریخی، و جامعه‌شناختی بیانگر این امر است. او در شرایط آن زمان، جبهه‌ای را در برابر انحراف به وجود آمده در دین را پایه‌گذاری کرد و مسیری را برای حرکت واقعی اسلام و مسلمانان نشان داد. نگارنده در کتاب حاضر نخست به اهمیت و فلسفه‌ی وجودی پیامبران و امامان در زندگی انسان‌ها اشاره می‌کند. سپس با تاکید بر نقش حضرت علی (ع) در رشد اسلام به مسائل پس از رحلت پیامبر (ص) و ایجاد انحرافات در بنیاد اسلام و جدایی مردم از حاکمیت معصوم (ع) می‌پردازد. در ادامه ماجرای فدک را بیان می‌کند و خطبه‌ی حضرت فاطمه (س) را در میان زنان مهاجر و انصار در مسجد مدینه شرح می‌دهد.