سبد سفارش شما خالی است!

اندیشمندان بسیاری به سیر تحول ارتباطات انسانی توجه داشته‌اند. از جملة آنها می‌توان به دیدگاه «دیوید رایزمن» اشاره کرد. وی دوره‌های تحول ارتباطی انسان را به سنت راهبری، درون‌راهبری و دگر راهبری تقسیم می‌کند. در دوران سنت راهبری، جامعة سنتی است. سنت‌ها بر روابط انسان‌ها حاکم هستند و مهم‌ترین نقش را در پیوند نسل‌ها، هدایت و ارتباطات جامعه برعهده دارند. در دوران راهبری، جامعه فردگراست و بر استعدادها و توانمندی‌های فردی تکیه می‌شود و دگرراهبری، عصری است که وسایل ارتباط جمعی، الگوسازی و هدایت جامعه را در دست دارند. این در حالی است که مارشال مک‌لوهان معتقد است آدمی سه کهکشان را سپری ساخته است؛ ارتباط شفاهی، کوتنبرگ (ارتباط نوشتاری) و مارکنی (ارتباط رسانه‌ای). پژوهشگر دیگری نیز عنوان می‌کند فاصلة میان دو کهکشان شفاهی و گوتنبرگ، کهکشان دیگری قرار دارد که نام آن «دارمانی» است و برگرفته از نام داریوش کبیر و مانی پیامبر است که در توسعة ارتباطات نوشتاری نقش داشتند. در کتاب حاضر، پس‌ از تعریف ارتباطات، برخی از مدل‌های ارتباطی و انواع ارتباطات شرح داده می‌شود. سپس با بیان ویژگی‌های ارتباطات بر دنیای پررمز و راز نما و نشانه وارد شده و این‌گونه بستر ورود به بحث ارتباطات کلامی و غیرکلامی آماده می‌شود. در پایان کتاب، ارتباطات الکترونیکی و دیجیتالی برای شناخت سیر تحول ارتباطات مورد بررسی قرار می‌گیرد.