معرفت نفس: دروس معارف عملی و سلوک معرفتی در عرفان شیعی
نگارنده در کتاب حاضر، در قالب نظریة خودآگاهی (مهارت خودآگاهی) علم روانشناسی به معرفت نفس میپردازد و آن را اصلیترین ابزار علم النفس و خودآگاهی میداند. مباحث کتاب عبارتاند از: معرفت الله، معرفت الاختیار، معرفت الرسول، معرفت الاسماء، معرفت العوالم، معرفت القرآن، معرفت المعاد، معرفت الامام، معرفت الشریعه، و معرفت الطریقه. به زعم نگارنده غایت و هدف خلقت «معرفت الله» است. طریق دستیابی به معرفت، تزکیه، و تهذیب نفس است و طریقی که دین برای تزکیه نشان میدهد. «اقوم طرق» است؛ یعنی، انسان را از آسانترین و سریعترین راه و در عین حال مطمئنترین راه به مقصود میرساند. برای تهذیب و تزکیة نفس انجام واجبات و ترک محرمات لازم است، اما کفایت نمیکند و خیلی نکتهها باید در نظر گرفته شود و خیلی دقایق باید رعایت شود تا ابعاد مختلف روح سالک تکمیل و آمادة عروج شود. اما اساس کار یک چیز است و آن عبارت است از توجه به حضرت حق و «حضور» مدام در محضر او.