مردمشناسی تعلیم و تربیت
این اثر، به شرح نقش زبان عامیانه در تعلیم و تربیت تودههای ارامنة خاور نزدیک در قرن نوزده میلادی اختصاص دارد. نگارنده در این پژوهش، به کارکردهای تعلیم و تربیت اشاره کرده و از دیدگاهی انسانشناسانه، تعلیم و تربیت در جامعة ارامنة قرن نوزدهم را مورد بررسی قرار داده است. در این اثر، تحوّلات حوزههای مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و تأثیرات آن تحلیل شده است. مطالب کتاب در هفت فصل تنظیم شده و نگارنده طی آن، تلاش کرده تا گامی در راه نظریهسازی مبتنی بر مطالعة میدانی، در حوزة روششناسی دانش مردمشناسی بردارد. این اثر، در توسعة این حوزه از مطالعات فرهنگی ـ اجتماعی و فرهنگپذیری در جامعه مفید خواهد بود.