راههای نرسیدن به خدا
عرفان
عرفان، افزون بر آن که نوعی معرفت دربارة هستی و انسان است، حضوری زنده و حساس در گذشته و حال جامعه و فرهنگها داشته و دارد. اما در این میان، به مسالة حساس جوان و عرفان کمتر توجه شده است که بعضیها نیز تصور کردهاند، به لحاظ رواج مباحث عرفانی در عصر حاضر به وجود آمده؛ در صورتی که انسان به طور فطری خواهان حالات و خصوصیتهای ماوراءالطبیعه است. اما رواج تصوف فرقهای عرفانهای کاذب، برخاسته از فرهنگهای بیمار وارداتی، آفتی شده که جان و روان جوان خداجوی ما را تهدید میکند. در معرفتشناسی، راههای کسب معرفت را چهارگونه بیان کردهاند: عقل و استدلال، تجربه و حس، منبع وحی، و معرفت شهودی. جا دارد که انسان در سیر معرفتی خود به تمامی این روشهای معرفتی توجه داشته باشد و هیچیک را فدای دیگری نکند و این که بداند هریک از این چهار ابزار کاربرد ویژة خود را دارد. البته باید توجه داشت که تجربة عرفانی نیز منبعی معرفتی است که باید در کنار سایر منابع معرفتی به عنوان مکمل مورد استفاده قرار گیرد. در کتاب حاضر، موضوعات تخریبکنندة عرفانهای بدلی، در قالبی دلنشین برای گروه سنی نوجوان به رشتة تحریر درآمده است.