سبد سفارش شما خالی است!

افراد دچار اختلال شخصیت اجتنابی، تمایل به جلب محبت، پذیرش و برقراری رابطه دوستانه با دیگران را دارند. بااین‌وجود، اغلب، دوستان کمی داشته و از صمیمیت اندکی با دیگران برخوردارند. در حقیقت، آن‌ها ممکن است حتی در هنگام صحبت کردن با درمانگر در مورد این مضامین دشوار مشکل شوند. تنهایی، اندوه و اضطراب مکرر آنان روابط بین فردی، با ترس از طرد شدن تداوم می‌یابد و موجب خودداری آن‌ها در شروع کردن یا عمق بخشیدن به روابط می‌شود.