سبد سفارش شما خالی است!

جلال‌الدین محمد بلخی یکی از بزرگ‌ترین عارفان افغانی به شمار می‌رود. وی در سال 604 هـ در بلخ ولادت یافت. پس از مرگ پدرش مدتی در خدمت سید برهان‌الدین ترمذی که از شاگردان پدرش بود، شاگردی کرد. سپس تا سال 645 هـ که شمس‌الدین تبریزی رحلت کرد جزء مریدان او بود. اشعار وی به دو قسمت تقسیم می‌شود. نخست منظومة معروف او که آن را مثنوی معنوی نام نهاده است و قسمت دوم غزلیات وی که به کلیات شمس تبریزی معروف است. نگارنده درکتاب حاضر با زبانی ساده و روان ضمن معرفی مولوی مطالبی در رابطه با زندگی مولوی همچون پیوستن شمس به مولانا، صلاح‌الدین زرکوب، حسام‌الدین چلپی، آثار منظوم و منثور مولوی، رویدادهای سال مولانا و ادعاهای ترکیه دربارة مولانا بیان می‌کند.