سبد سفارش شما خالی است!

ارزشیابی جزء ذاتی فرایند یاددهی ـ یادگیری است، اما اغلب به منزله‌ی فعالیتی پایانی به حساب می‌آید. بدون تردید، یکی از معایب ارزش‌یابی در پایان کار این است که نمی‌توان درباره‌ی آن‌چه در جریان تدریس پیش آمده اقدامی کرد. به علاوه ارزش‌یابی پایانی مشخص نمی‌کند که چرا یادگیری، موفق یا ناموفق بوده است. به منظور جبران نواقص ارزشیابی پایانی، ارزشیابی مستمر را نیز در کنار آن به کار می‌برند. در این صورت است که می‌توان نتایج دقیق‌تر و علمی‌تری از فرآیند آموزش به دست آورد. ارزشیابی مستمر به نام هادی تکوینی، مرحله‌ای و دوره‌ای نیز معروف است و در طول دوره‌ی تدریس استفاده می‌شود. کتاب حاضر نیز در همین راستا تدوین شده و حاوی مطالبی در زمینه‌ی انواع ارزش‌یابی، ویژگی آزمون‌های عملکرد، خودارزشیابی، هدف‌های یادگیری در ارزش‌یابی مستمر و... است.