همه را دوست بداریم
دوستی (اسلام) / دوستی
در آموزههای دینی به دوست داشتن دیگران، خصوصا دوست داشتن دشمنان و محبت کردن به آنان سفارش شده است. گذشته از این که به بدکاران، دستور و سفارش است، بسیاری از صفات دایرۀ رفتار محبتآمیز از جمله عفو، گذشت، و چشمپوشی و هدایت فقط در حدود بدکاران، گنهکاران و خطاکاران قابل اجرا است. نگارنده، درکتاب حاضر نخست، شش داستان را دربارۀ انسانهایی بیان میکند که دشمنان خود را مورد مهر و محبت و خیرخواهی قرار داده بودند، از جمله داستان حضرت محمد (ص) در برابر جاهلان مکه، حضرت علی (ع) در برابر معاویه، و کشیش داستان بینوایان در برابر ژان والژان. در ادامه نیز به تعریف مهر و محبت میپردازد و دلایلی را برای محبت کردن به همۀ انسانها از جمله دشمنان مطرح میکند که از آن جمله است: همسویی با هدف خلقت، اطاعت امر، اقتدا به الگوهای بزرگ، و نتایج رفتار متقابل.