سبد سفارش شما خالی است!

مورخان، مدت‌های مدیدی است که در مورد بی‌ثباتی ذهنی آشکار رهبران بزرگی چون «ناپلئون»، «لینکلن»، «چرچیل»، «هیتلر» و دیگران دچار حیرت شده‌اند. در کتاب «دیوانگی درجه یک»، دکتر «نصیر قائمی»، مدیر برنامه اختلالات خُلق در مرکز پزشکی «تافنس»، کشف تاریخی تکان‌دهنده‌ای در رابطه با ارتباط قوی میان بیماری روانی و رهبری ارائه می‌دهد و فرضیه بحث‌برانگیز و قانع‌کننده‌ای را مطرح می‌کند و آن اینکه؛ «ویژگی‌هایی که بیانگر اختلالات خُلقی است سازنده بهترین رهبران در زمان بحران می‌باشد». این کتاب با توجه به اهمیت واقع‌گرایی ناشی از افسردگی در لینکلن، نسبت به رهبری بی‌زرق و برق افراد عاقلی همچون «نویل چمبرلین»، بسیاری از مهم‌ترین ادراکات ما از ذهن را دگرگون می‌کند.