جزایر خرد - سیاستهای کلان: جزایر تنب و ابوموسی در خلیج فارس
این تحقیق، مجموعهای است از چهار مقاله دربارهی حق حاکمیت ایران بر جزایر سه گانهی تنب بزرگ، تنب کوچک و ابو موسی، و نام "خلیج فارس" که عبارتاند از: "ابعاد سیاسی ـ استعماری مناقشهی ایران و امارات متحدهی عربی/ هوشنگ امیر احمدی"، "چشماندازهای تاریخ ارضی جزایر تنب و ابو موسی/ پیروز مجتهدزاده"، "مبنای حقوقی حاکمیت ایران بر جزیرهی ابوموسی/ داود هرمیداس باوند" و "بررسی حقوقی مالکیت جزایر تنب/ گیو میرفندرسکی". بدین سان، دراین مقالات، متن جریانهای سیاسی، ریشهی تاریخی و ابعاد حقوقی مناقشهی جزایر بررسی شده است. در مقالهی نخست، نویسنده میراث استعمار بریتانیا و مفاد استراتژیک مناقشهی جاری را به بحث کشیده و خاطرنشان کرده است که ابعاد حقوقی و تاریخی دیپلماتیک موضوع را باید در پرتو سیاستهای ضد ایرانی استعمار بریتانیا در خلیج فارس بررسی کرد، هم چنین نباید تاثیر روابط تنشدار جمهوری اسلامی ایران را با مخالفان در غرب و خاورمیانه ندیده گرفت. در مقالهی دوم، این موضوعات مطرح شده است: جغرافیای جزایر، ظهور گسترهی دولتهای ایرانی در خلیج فارس، نضج و شکلگیری شیخ نشینها از تشکلهای قبیلهای تا تمامیتهای معین سیاسی، دلایل پنهان استراتژیک و سیاسی استعمار بریتانیا در دستاندازی به جزایر ایرانی، بررسی عوامل انعقاد مذاکرات نهایی حل اختلاف در سال 1971، رد اظهار نظر رسمی امارات متحدهی عربی. در مقالهی سوم، ریشههای تاریخی ادعای ایران بر جزایر ابوموسی، اشغال جزیره از سوی بریتانیا، و موافقتنامهی ایران در بریتانیا، بررسی و تجزیه و تحلیل شده است. در مقالهی چهارم، نویسنده، دلایل و شواهد موضوع دعاوی را ارزیابی میکند و پس از بررسی، شواهد و مستندات را با موازین حقوق بینالمللی مطابقت میدهد و سپس بر مالکیت مجدد ایران بر جزایر در سال 1971، تاکید میورزد.