سبد سفارش شما خالی است!

کتاب حاضر، دربارة شعر «ضیاء موحد» است. ضیاء موحد کسی است که خردورزی را سرلوحة کار خود قرار داد و نوشته‌هایش گویای مطلب هستند. در سه فصل اول، به ترتیب «زمان»، «طبیعت» و «استعاره» در سه کتاب «غراب‌های سفید»، «مشتی نور سرد» و «نردبان اندر بیابان» بررسی شده است. در فصل چهارم به خوانش چهار شعر «بن‌بست»، «اما»، «غراب» و «شعری برای دیدن» پرداخته شده و در قسمت پایانی کتاب، شعرهایی که در فصل‌های قبل نام برده شده، آمده است و به 2 امر کمک می‌کند: نخست این که کار خواندن کتاب را برای مخاطب راحت‌تر می‌کند و مخاطب مجبور نیست که هر سه کتاب موحد را داشته باشد؛ و دیگر این که گزیده‌ای از شعرهای موحد به دست می‌آید. لازم به ذکر است که با رویکردی متفاوت این شعرها بررسی شده و سرچشمة این رویکرد، ریاضیات است.