سبد سفارش شما خالی است!

منظومه بهرام و گل‌اندام در قرن نهم هجری توسط امین‌الدین محمد صافی سروده شده. از این شاعر اطلاعات زیادی در دست نیست. در برخی متون اهل سبزوار و ستایشگر شمس‌الدین محمد، پادشاه کرمان و فارس، معرفی‌شده است. امین‌الدین در فکر آن بوده که تحفه‌ای ماندگار چون شاهنامه به شمس‌الدین محمد هدیه کند. او یک ماه در این اندیشه بوده که در خواب پیری را نشسته بر تخت می‌بیند. ماجرا را برایش شرح می‌دهد و از او می‌خواهد آن را به نظم درآورد. امین الدین صبح هنگام بی‌درنگ منظومه بهرام و گل‌اندام را آغاز می‌کند و این‌چنین آن را می‌سراید و به شمس‌الدین محمد تقدیم می‌کند. این داستان شرح عشق بهرام، پسر پادشاه روم، به گل‌اندام، دختر پادشاه چین، است.