سبد سفارش شما خالی است!

نگارنده در کتاب حاضر می‌کوشد با بررسی اساطیر و داستان‌های شاهنامه، ثابت کند که هر چند این کتاب اثری ادبی است، اما از لحاظ محتوایی در پیوند با اسطوره‌های اقوام هند و اروپایی قرار دارد و درک محتوای اسطوره‌ای آن، تنها در برقرار کردن پیوند میان محتوا و اسطوره‌های هند و اروپایی از یک سو و افسانه‌های ایرانی و داستان‌های پریان از سوی دیگر امکان‌پذیر است. وی نظریات خویش را در قالب هفت مقاله با عنوان‌های تاریخچه اسطوره‌شناسی و نقدی بر اسطوره‌شناسی ایران؛ تهمینه کیست؛ اکوان دیو: اکومن یا اکوای دیو؛ سیاوش و بالدر؛ پژوهشی تطبیقی در اسطوره‌شناسی هند و اروپایی؛ الگوی پیشنهادی رده‌بندی داستان‌های پریان بر بنیاد اسطوره؛ خاستگاه اسطوره‌ای نام سیاوش؛ اسطورة فریدون و ضحاک؛ گاو بر مایه، گرز گاو سر و ماه پیشانی؛ مرداس، نیک مرد آدم‌خوار و ساختار تغذیه در اسطوره مشی و مشیانه ارائه کرده است.