سبد سفارش شما خالی است!

در این کتاب که مشتمل بر دو نمایشنامه است، نگارنده تلاش کرده تا با رجعت دوباره به شخصیت‌های نمایشی در هنر نمایش سنتی ایرانی و خلق شخصیت‌های تاریخی گونه‌ای از سنت نمایشی ایران در دوره قاجار را در قالب متن نمایشی «البیف» کند که کارکرد دوگانه نمایشی آموزشی دارد. نمایشنامه «شاکی» از این مجموعه که با نقش‌آفرینی کاراکترهایی مانند سلطان و وزیر و میرغضب و گزمه‌ها و... نوشته شده‌اند، بهترین شاهد بر این مدعی است. او در نمایش دوم از این مجموعه نیز با همین زیرکی به سراغ سه بخش از تاریخ ایران رفته و با واردکردن دو پادشاه حقیقی شامل «لطفعلی‌خان زند» و «محمدخان قاجار» سعی دارد تا دو تفکر و روال در حکمرانی و نگاه به حکومت را در مقابل همدیگر قرار دهد.