پارسیان
ایران - تاریخ - هخامنشیان، 558 - 330ق.م.
حکومتی که قوم پارس، برخاسته از جنوب ایران در عصر باستان، توسط سرداری با نام کورش به وجود آورد (550 پ. م) بعدها به نام نیای آنها، هخامنش، به هخامنشیان مشهور گردید. پارسها را یکی از سه گروه بزرگ آریایی میدانند که شاهنشاهی آنان از لحاظ وسعت، نحوۀ مدیریت و جلوههای تمدنی یکی از چشمگیرترین حکومتهای عصر باستان به شمار میرفت. ادارۀ این قلمرو و اقدامات پارسیان در 2500 سال پیش در این زمینه، از نبوغ آنها در کشورداری خبر میدهد. هخامنشیان هرچند میراث تمدنهای بینالنهرین، مصر، لیدی، عیلام و... را به دست آوردند، اما توانستند با یکپارچه کردن آنها و دمیدن روح پارسی در کالبد این تمدنها جهانی نو بیافرینند. نگارنده در کتاب حاضر، به اختصار دستاوردهای پارسیان در عصر هخامنشی را بیان میکند و به مسائلی چون زندگی روزانه در امپراتوری هخامنشی، زندگی در دربار شاهان بزرگ، ارتش هخامنشیان و ماشین جنگی آنها، جهانگیری و اقدامات پادشاهان این سلسله و عوامل موثر در زوال پارسیان میپردازد. میراث ارزشمند هخامنشیان برای آیندگان نیز از مطالب پایانی کتاب به شمار میرود.