سبد سفارش شما خالی است!

درخت سرو از دیرباز علامت و نشانه ایران باستان بوده است. اینکه در قالی‌ها و فرش‌ها نقش سروهای شاخه برگشته دیده می‌شود، بقایای آثار همان سنت ملی است. آزاد و آزاده و جمع آن، آزادگان، لقبی است که به ایرانیان داده می‌شده است و صورت سرو یا سرو افکنده از زمان‌های باستان تا به امروز در ابنیه و ظروف و جامه‌ها و پوشیدنی‌ها و گستردنی‌های ایرانی و کلاه شاهان رمز و نشان و نماینده ملی به نظر می‌آید. هدف از تدوین کتاب حاضر بررسی جنبه‌های اساطیری درخت سرو و تجلی آن در ادبیات فارسی است.