سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر، موضوع سنت بومی‌ای است که در بستر زندگی در زیستگاه‌های خرد و کلان ایران پاگرفته و ازقضا بیشتر در بناهایی خودنمایی می‌کند که از دایره مطالعات تاریخی معماری به کنار مانده‌اند؛ سخن از بناها و سنتی ویژه در معماری است که حیات در این سرزمین بیش و کم بیابانی با این آب‌وهوای خشک و خشن بدان وابسته است. فهم چشمگیر ایرانیان در زندگی در این زمین خشک پرداخته هزاره‌هاست، و نه قرن‌ها. آنچه نشانه نبوغ نادر اینان است، نه ممکن کردن زندگی که بسیار فراتر از آن، ساختن تمدنی است درخشان و خیال‌انگیز در این اوضاع سخت طبیعی.