سبد سفارش شما خالی است!

درختان از دست انسان‌ها ناراحت بودند. آن‌ها از درد و دل‌های خود می‌گفتند: "انسان‌ها شاخه‌های ما را می‌شکنند؛ از چوب ما برای تنورهای خود آتش روشن می‌کنند، از الوار ما خانه و کلیسا و... و از چوب‌ها، پل، گاری، کشتی، دفتر و هرچیز دیگری را که تصور کنید می‌سازند؛ از میوه‌های ما استفاده می‌کنند؛ ولی هیچ‌گاه ما را به یاد ندارند، از ما نگهداری نمی‌کنند و باعث نابودی ما می‌شوند". در پایان درختان از بچه‌ها خواهشی داشتند: "بچه‌های خوب، زمانی که بزرگ شدید، آدم‌های بزرگ شدید، با ما مهربان باشید. ازما مواظبت کنید و در حیاط و باغ خود درخت بکارید". "درد دل درخت‌ها" به همراه چند داستان کوتاه دیگر به زبان ارمنی در کتاب حاضر برای کودکان به چاپ رسیده است.