سبد سفارش شما خالی است!

در کتاب حاضر، مؤلف به بررسی و تحلیل اشعار احمد پدرام پرداخته است. وی بیان می‌کند که این شاعر با زبانی سمبلیک از مردمی که به خواب غفلت فرو رفته‌اند، سخن می‌گوید. شعر خود را شاخه ترد و شکننده گلی می‌داند که عمری به پرورش آن مشغول بوده است. شاعر سعی می‌کند واژگان را به‌روز و با ترکیب جدید و در مناسب‌ترین صورت کاربرد ادبی بیاورد، فارغ از هرگونه وزن خاص و حتی ردیف و قافیه و ترجیع‌های رایج و یا مختصات بدیعی که هیچ ارتباطی بامعنا و مفهوم نداشته و فقط مربوط به جابه‌جا کردن واژه‌هاست.