سبد سفارش شما خالی است!

روان‌کاوی و روان‌کاوان جدید از بس برای سامان‌دهی فکر معیوب و خراب بشریت جدید کوشیده‌اند، گویی خود به سایش افتاده‌اند و باید در تدارک قوا و تقویت کردن آن، توسط نیرودهنده دیگری باشند. ما تصور می‌کنیم به چیزی رسیده‌ایم یا چیزی برای ارائه داریم، اما درواقع در درون حبابی محبوسیم و در میان جهانی همچون تصور و اراده زندگی می‌کنیم. اما چاره‌ای نیست و باید تصور و اراده را مبنا قرار داد، ولی نباید متوقف شد. کتاب حاضر چرخشی از این‌گونه تصورات و خیالات آدمی را با مخاطبانش به گفت‌وگو می‌نهد.