سبد سفارش شما خالی است!

استان سیستان و بلوچستان در جنوب شرقی ایران و در همسایگی کشور پاکستان و افغانستان قرار دارد. این استان به لحاظ وسعت از بزرگ‌ترین استان‌های کشور است و به دو ناحیۀ "سیستان" و "بلوچستان" تقسیم می‌شود. در اوستا، سیستان یازدهمین سرزمینی است که اهورامزدا آفریده است. در کتاب تاریخی بنای آن را به گرشاسب از نوادگان کیومرث نسبت داده‌اند. ناحیه‌ای که امروزه بلوچستان نام دارد، زمانی با نام "مکا" یا "مگه" مشهور بوده است و یونانی‌ها آن را "گدرروزیا" نامیدند. پایتخت سیستان و بلوچستان، شهر زاهدان است و از دیگر شهرهای این استان می‌توان به زابل، خاش، و سراوان اشاره کرد. استان مذکور از نظر آب‌ و هوا دارای تابستان گرم و طولانی و زمستان معتدل و کوتاه است. مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی استان، دریاچۀ هامون و رود هیرمند است. از جاذبه‌های تاریخی و باستانی آن نیز می‌توان به شهر سوخته، دهانۀ غلامان و کوه خواجه اشاره کرد. از نظر کشاورزی، عمده‌ترین محصول باغداری استان، انگور است. از نظر ویژگی‌های قومی، اکثریت اقوام ساکن در استان، عشایرند و یا پیشینۀ عشایری دارند، از نظر ویژگی‌های فرهنگی و هنری نیز الگوهای رفتاری و باورهای خاصی در میان آن‌ها رواج دارد که به جاذبه‌های زندگی مردم این استان افزوده است. در کتاب پیش رو، نگارنده سعی دارد مخاطب را با اقلیم، تاریخ و ویژگی‌های فرهنگی استان سیستان و بلوچستان آشنا سازد.