تصمیمگیری در سیاست خارجی
ترجمة حاضر، در برگیرندة یک پیشگفتار و سه بخش است. گفتار نخست کتاب، با عنوان «تصمیمگیری در سیاست خارجی، معیاری برای نظریة روابط بینالمللی در قرن بیست و یکم»، به وسیلة «دالری هادسن» به رشتة تحریر در آمده است. در این بخش نویسنده با این موضوع که «اسنایدر و همکارانش چه کردند؟» چند موضوع مهم را مورد بحث قرار میدهد که عبارتاند از: مشکل کارگزار ـ ساختار؛ توجه به تأثیرات فرهنگی در موضوعات بینالمللی و... به نظر هادسن، سبک پژوهشی اسنایدر و همکارانش سبک میان رشتهای است. «تصمیمگیری به منزلة رویکردی به مطالعة سیاست بینالملل»، عنوان گفتار دوم و قسمت اصلی کتاب است که در آن نویسندگان «اچ. دابلیو.پراک»، «ریچارد اسنایدر»، «برتون سپین»، با بحث دربارة تاریخچة فکری و رویکردهای معاصر سیاست بینالملل به ارائة یک چهارچوب مرجع برای مطالعة سیاست بینالملل پرداخته و سپس رویکرد تصمیمگیری، عوامل اصلی تعیین کنندة کنش دولت در حیطة توانایی، ارتباطات و اطلاعات و انگیزه را مورد بحث قرار داده و در پایان ضمن طرح مشکلات تحقیق به جمعبندی پرداختهاند. در گفتار سوم کتاب «درک کالت» و «جیمز گلدگیر»، با عنوان «دانش تصمیمگیری، آیا ما از چگونگی تصمیمگیریهای خود آگاهیم؟» به این موضوع تأکید دارند که مطالعة فرآیند تصمیمگیری چیزی بیش از یک هوس گذر است. نویسندگان این بخش معتقدند در فرآیند سیاست خارجی باید به: تأثیر متقابل شناخت و احساس، روابط شخصی و اعتماد، نقش سخنرانیها و سیاستورزان در فرآیندهای سیاسی، درک فرصتها و نقش محدودیتهای زمانی در فرآیند تصمیمگیری توجه داشت.