سی سال زندگی من
«طاهره» و «پروین» دو دوست بودند که به خاطر علاقة پروین به رشتة پرستاری، هر دو در کنکور پرستاری شرکت کردند. علاقة شدید طاهره به پروین انگیزة اصلی او برای انتخاب این رشته بود. قبولی آنها در رشتة پرستاری، به خاطر این که در آن زمان شهرستان تنها ده نفر قبولی داشت، باعث افتخار دوست و آشنا بود، آن دو پس از آن برای گرفتن خوابگاه در شهر مجاور، که چهار ساعت با آنها فاصله داشت، اقدام کردند و با گذراندن دروس رشتة پرستاری و کسب موفقیتهای پیدرپی، خاطرات و تجربیات مختلفی به دست آوردند. کتاب حاضر مشتمل بر خاطرات دوران پرستاری «طاهره عزیزی»، یکی از پرستاران زحمتکش است که هماکنون دوران بازنشستگی را طی میکند.