آرزوهایم فراموش میشوند (نوشتههایی از کودکان فلسطینی)
کتاب حاضر از دو بخش نوشتههای کودکان فلسطینی و نقاشیهای کودکان ایرانی دربارهی فلسطین تشکیل شده است. در بخش اول، دوازده کودک فلسطینی از خاطرات و حوادث زندگی و رنجهای خویش سخن گفتهاند. در قطعهی "آرزوهایم فراموش میشوند"، نوشتهی "وفاء حسن حنیس ابو رحمه"ی سیزده ساله میخوانیم: "اکنون این اشغالگری را بهتر از گذشته درک میکنم. در غروب همان روز، روی پشتبام رفتم و در آنجا به فکر فرو رفتم، نور خورشید را در انتهای افق میدیدم. بله، هنوز آرزویی هست. آنجا پس از آن همه خواری و ذلت، امیدی برای بازگشت به فلسطین آزاد و سرافراز وجود دارد. اما راه رسیدن به آرزو چیست؟" بخش دوم کتاب از چهل قطعه نقاشی کودکان ایرانی در ارتباط با فلسطین و اشغال آن به دست صهیونیستها تشکیل شده است.