سبد سفارش شما خالی است!

الحسین بن محمد بن الفضل بن محمد مشهور به "راغب"، ادیب و شاعر سده‌ی چهارم هجری است که گویا مدتی در اصفهان و بغداد زیسته است. این کتاب پژوهشی است در خصوص زندگی و آثار وی. عصری که راغب در آن زندگی می‌کرد به دلیل تشویق و حمایت امرا و حکام (آل بویه و سامانیان) از دانشمندان، یکی از اعصار تکامل و ترقی علوم و فنون در ایران است. نویسنده با بررسی آرای کلامی و فقهی راغب، او را مخالف سرسخت معتزله معرفی می‌کند و گاه عقاید وی را مخالف با اصول اسلام می‌داند. کتاب حاضر شامل دو باب کلی به زبان عربی و ترجمه‌ی فارسی است. در باب اول شرح حال راغب بازگو و به جنبه‌های مختلف شخصیت اخلاقی و اجتماعی او اشاره می‌شود و در باب دوم شخصیت علمی وی بررسی می‌گردد. در این باب اشعار منسوب به راغب ذکر و تالیفات فارسی و عربی وی معرفی و تحلیل شده است. نویسنده با مقایسه‌ی سبک نگارش راغب با دو ادیب بزرگ سده‌ی دوم و سوم هجری، یعنی ابن مقفع و جاحظ نتیجه می‌گیرد که راغب در پاره‌ای از روش‌های نگارش از این دو ادیب پیروی نموده و در نتیجه مکتبی آمیخته از مکتب آن دو را به وجود آورده است. وی در طبقه‌‌بندی آثار علمی راغب آن‌ها را به سه دسته‌ی ادبی، دینی و حکمی تقسیم می‌کند.