سبد سفارش شما خالی است!

نویسنده در این داستان به روایت انسان‌هایی می‌پردازد که به واسطه یک اتفاق سیاسی و اجتماعی در کنار هم جمع شده و خاطرات خود و داستان‌های‌شان را به یاد می‌آورند. در این داستان مخاطب با چندین شخصیت رو به روست که به خاطر ناآرامی‌های دانشگاه تهران و جریانات وابسته به آن به خانه‌ای آمده و چند ساعت در آن جا در کنار هم می‌مانند. این آدم‌ها مختلف‌اند: دختر دانشجو، زنی خانه‌نشین، و کارگر ساختمانی که از مکث و سکون ایجاد شده به سمت روایت شخصی حرکت می‌کنند. این انسان‌ها با جنس‌های مختلف، کلیت متناقضی را می‌سازند که ناچارند در کنار هم قرار گیرند. مهم‌ترین آن‌ها مرد میان سالی است که در این هیاهو، قسمت‌های مهمی از تصاویر گمشده خویش را بازسازی می‌کند. او که تجربه بودن در چند دهه و واقعه اجتماعی را دارد، در میان این هیاهو، راوی و بیانگر داستانی می‌شود که عناصری مانند نوستالژی، کودکی و عشق از مهم‌ترین محور‌ها و تصاویر آن‌ها به شمار می‌آیند.