سبد سفارش شما خالی است!

پیدایش نوع ادبی رمان، تحت تاثیر شرایط اجتماعی خاصی صورت گرفته و سپس خود اجتماع نیز از رمان و اندیشه‌های رمان‌نویسان متأثر شده‌ است. رمان با آفرینش ایده‌ها و ارزش‌هایی نوین، باعث تغییراتی در جامعۀ اروپایی پس از رنسانس شد. بهترین نمونۀ این رابطۀ مقابل میان جامعه و رمان را در «دن کیشوت» اثر سروانتس می‌توان یافت. جامعۀ در حال تغییر، رمان دن کیشوت را به وجود می‌آورد و این رمان به سرعت در خوانندگان و برداشت‌هایشان از دنیای نو تأثیر می‌گذارد. تمام خصوصیات رمان که «لوکاچ» از آن در نظریۀ رمان ‌بارها یاد می‌کند از همان گسستگی تراژیک میان بشر و دنیا سرچشمه می‌گیرند.رمان بدون هیچ چشم‌پوشی و ترحمی در حقیقت، انعکاس زمانۀ معاصر و سرگردانی بشر در آن است. کتاب حاضر رسالۀ دورۀ دکتری نگارنده در رشتۀ زبان و ادبیات فارسی بوده است که در سال 1385 در دانشگاه تربیت مدرس تهران از آن دفاع کرده ‌است. مسألۀ اصلی در این تحقیق، بررسی عوامل مؤثر در پیدایش و رشد رمان اجتماعی در ادبیات معاصر ایران از یک سو و پرداختن به تأثیرات متقابل رمان اجتماعی و جامعه بر یک‌دیگر از سوی دیگر از دیگر مسائل تحقیق، چگونگی طبقه‌بندی ده رمان برگزیده‌ از نظر دو معیار توصیفی- تحلیلی بودن و فرهنگی، اجتماعی و سیاسی بودن است. این رمان‌ها عبارت انداز: چشم‌هایش (بزرگ علوی)؛ تنگسیر (صادق چوبک)؛ مدیر مدرسه (جلال آل احمد)؛ شوهر آهوخانم (علی محمد افغانی)؛ سووشون ( سیمین دانشور)؛ جای خالی سلوچ (محمود دولت‌آبادی)؛ باغ بلور (محسن مخملباف)؛ رازهای سرزمین من (رضا براهنی)؛ سمفونی مردگان (عباس معروفی)؛ و نیمۀ غایب (حسین سناپور).