درآمدی بر نظریهسازی و نظریهآزمایی در جامعهشناسی
جامعهشناسی
فرایند علمی مستلزم توانایی رفت و برگشت در طول پیوستار انتزاع است. هنگامی که کسی به گردآوری دادهها میپردازد، کار او در آن سوی طیف قرار میگیرد که نسبتا عینی یا کمتر انتزاعی است. مفسر در جهت تفسیر نتایج یک طرح تحقیق به سمت وسط پیوستار حرکت میکند. اما در نظریهپردازی با سطوح بالاتر انتزاع سروکار داریم. در کتاب حاضر واژه نظریه تا اندازه زیادی به معنای مورد نظر «مرتن» به کار میرود. رهیافتها و ملاحظاتی که مورد بحث قرار میگیرند، بر نیاز به ارتباط و پیوند مداوم میان نظریه و تحقیق، و پیوند میان تبیین انتزاعی با واقعیت عینی تأکید دارند.