سبد سفارش شما خالی است!

پژوهشی است درباره ویژگیهای فقه سیاسی سیدمرتضی (علمالهدی). در این پژوهش سعی شده است با مراجعه به آرای فقهی سیدمرتضی درباره مسأله امامت، خلافت و حکومت در عصر غیبت, استدلالهای وی در پذیرش همکاری با سلطان جائر و تصدی اجرای فقه شیعه از سوی فقیه در عصر غیبت بیان شده است. از نظر نگارنده سیدمرتضی بر این باور بود که اجرای حدود و قصاص، پرداخت خمس و زکات، اقامه نماز جمعه و احیای امر به معروف و نهی از منکر از جمله اموری است که باید فقیه متصدی اجرای آن شود و حتی اگر حکومت و خلافت به دست سلطان جائر هم افتاد باید با او در اجرای این امور همکاری نمود.