بنیانهای اخلاق زیستی
اخلاق به معنای نیروها و سرشتهایی است که با بصیرت فهیمده میشود. اگرچه ادیان مختلف به ظاهر به زبانهای متفاوتی با پیروان خود سخن میگویند، اما در نهایت، ارزشهای مشترکی در اصول مسلم همۀ آنها وجود دارد، بدینترتیب با اخلاق میتوانیم با عبور از مرزهای دین، زبان و نژاد، انسانها را قادر سازیم که دریافت خود را در موضوعاتی که دغدغۀ ایشان است و به طور اعم دغدغۀ نوع بشر است، تعمیق بخشند و با توجه به این که معمولا راسخترین پاسخها در برابر جدیترین مسائل مبتلا به انسان به وسیلۀ ادیان، عرضه میشود بنابراین گام زدن در وادی اخلاق به عنوان گوهر وجه مشترک تمامی ادیان فضیلت هر انسانی در حیطۀ علمی خود میباشد. سلامت به منزلۀ یکی از مهمترین دغدغههای بشر از آغاز تاکنون برای حل پارهای از چالشهای خود به مدد اخلاق نیازمند است. هرجا که دغدغهای بشری بخواهد مرزناشناسی نماید، اخلاق، آن را به چالش میطلبد و بایدها و نبایدهای مشترک فطرت بشری را به عنوان میزان، بدان عرضه مینماید. کتاب حاضر پس از درج مطالبی درخصوص فلسفۀ اخلاق، خاستگاه اخلاق و نسبت فلسفه و علم این مباحث را شامل میشود: تعامل هویتهای انسان با اخلاق؛ سیر تحول و اخلاق پزشکی؛ اخلاق و رازداری؛ تقابل یا تعامل؛ موارد خاص در اخلاق پزشکی؛ نکاتی از اخلاق پزشکی؛ آموزش پزشکی اسلامی و روشهای نوین؛ و رویکردهایی در اخلاق زیستی.