توسعه انسانی در قرآن
بسیاری از علمای علوم اجتماعی بر این نکته توافق دارند که عامل حیاتی توسعه در هر کشوری، انسان است و توسعه بیمعنا خواهد بود اگر نتوان شرایطی برای خلق موقعیتهای مادی و معنوی انسان ایجاد کرد و انتظارات او را به بالاترین سطح رساند. در این میان، دیدگاههای متفاوتی از نظر توانایی انسان در توسعة استراتژیکی وجود دارد. به طور مثال، اجتماعی که دارای دیدگاههای مادی است، با جامعهای که بر معنویت تاکید دارد، استراتژی متفاوتی خواهد داشت و در جامعهای که هم نیازهای مادی و هم نیازهای معنوی انسان مورد توجه است، نگاه ویژهای به توسعه شده است. بنابراین شناخت انسان از نظر اسلام برای ایجاد یک قاعده و قانون مشخص و برنامهریزی شده برای توسعه، حول محور انسان، ضروری است. در حقیقت بدون چنین شناختی اگر دسترسی به توسعة ایدهآل و پایدار غیرممکن نباشد بسیار مشکل خواهد بود. در میان مکاتب موجود، تصویری که اسلام از انسان ترسیم نموده است، نه تنها بیانگر خصوصیات فردی انسان است. بلکه به نیازهای مادی و معنوی او توجه کامل دارد. کتاب حاضر با توجه به خلا موجود منابع دینی در حوزة مدیریت و با محوریت انسان نگاشته شده است. برخی از مباحث کتاب عبارت است از: ضرورت مطالعة انسان در قرآن؛ طبیعت دوگانة مادی و معنوی انسان؛ اوصاف خوب و بد انسان؛ گروههای انسانی از دیدگاه قرآنی؛ و نقش علم و ایمان در مسیر کمال انسان.