دماوند نامگ: شش برخوانی
داستانهای فارسی - قرن 14
داستانهای کوتاه این کتاب با تمی اساطیری و با محوریت «دماوند» بهعنوان نمادی از ایرانزمین، یک روایت داستانی بلند را بازگو کرده است. به گفته نویسنده آن در هر بخش از داستانهای این کتاب تم و موضوع محوری متفاوتی وجود دارد، اما درمجموع مخاطب این داستان بلند با محوریترین موضوعی که در همه داستانها ارتباط برقرار میکند، فرهنگ ایران است. در بخشی از کتاب میخوانید: «زمستان سپری شد و آن سنگ آغاز به شکفتن نمود. پس از پنج روز، در آغازین روز بهار، از آن سنگ که دوپاره شده بود زن و مردی بیرون آمدند و به اندازه دوازده گام دورتر از هم نشستند. آن زن و مرد پنج شبانهروز بیجنبش و چشمداشت و بیسخن روی در روی هم نشستند. در ششمین روز، به روز خرداد از ماه فروردین، چشم گشادند و گفتن یافتند...».