مبانی فقهی روابط بینالملل
علوم سیاسی (فقه) / اسلام و سیاست / اسلام و روابط بینالمللی
در این کتاب پس از اشاره به نقش روابط در زندگی انسانها و تعریفی از روابط بینالملل و سیاست خارجی، به دیدگاه اسلام در این خصوص اشاره شده است. بخش بعدی، نگرش قرآن به عهد و پیمان، بحث بسترسازی است که از زاویهی کلینگرانه بدان پرداخته شده است. در ادامه دربارهی قاعدهی "اصالت لزوم در عقود" توضیحاتی فراهم آمده که در بحث از این قاعده، ابتدا به جایگاه آن در روند فقه و فقاهت و تمسک فقها به آن در موارد مختلف فقه توجه شده و سپس به دلایل اثباتی قاعده؛ اعم از قرآن، روایات و استحصاب و به ویژه بنای عقلا پرداخته شده است. بر مبنای نگرش امام راحل، پذیراترین دلیل در این خصوص بنای عقلا تشخیص داده شده است. در بحث روایات، ابتدا نحوهی نقل یک حدیث در مجموعههای حدیثی شیعه و اهل سنت بازگو شده و پس از آن به ارزیابی سند حدیث و شناسایی راویان آن و برآوردن میزان اعتبار حدیث پرداخته شده و در ادامه از طریق واژهشناسی به مسیر فهم دلالت روایت و درک بهتر محتوای آن اشاره گردیده است، در پایان برای عرضهی چند مصداق، نمونههایی از پیمانهای رسول خدا بیان شده است. در بخش بعدی بحث دربارهی قاعدهی "نفی سبیل" مطرح گردیده با همان نهج و سیاق قاعدهی قبل و در ادامه نگاه اسلام به قراردادهای بینالمللی بررسی شده است. در بخش بعدی به ترسیم جغرافیای سیاسی جهان از دیدگاه اسلام پرداخته شده است. و در بخش پایانی قاعدهی "نفی عسر و حرج" با همان شیوهی دو قاعده پیش به بحث گذاشته شده است؛ ضمن آن که گسترهی آن و نقش و تاثیر بر دلایل احکام اولیه بازگو شده است.