سبد سفارش شما خالی است!

برای رسیدن به بام «کسل» از شهر «کسل راک»، سه راه وجود دارد؛ «جاده 117»، «جاده پلزنت» و «پله‌های خودکشی»؛ در تابستان سال 1974 «گوئندی پترسون» 12 ساله از پله‌ها بالا می‌رود؛ پله‌هایی که توسط میله‌هایی نگه داشته شده و به صورت زیگزاگی تا بالای صخره ادامه دارد. او هر روز از این پله‌ها بالا می‌رود و به صدای داد و فریاد بچه‌هایی که در زمین بازی، بازی می‌کنند گوش می‌دهد و از دوردست صدای برخورد چوب‌های آلومینیومی بیسبال را به توپ می‌شنود. یک روز او غریبه‌ای را آن بالا می‌بیند و به او می‌گوید: «هی دخترجان چند دقیقه بیا با هم حرف بزنیم» و عجیب‌ترین اتفاقات زندگی گوئندی در آن لحظه رقم می‌خورد.