سبد سفارش شما خالی است!

تذهیب در هنر ایران سابقه طولانی دارد. پیشینه این هنر در ایران به دوران قبل از اسلام برمی‌گردد که ایرانیان برای آرایه‌های کتاب، به‌خصوص کتب دینی به کار می‌بردند. تذهیب‌های قرآنی به لحاظ مفاهیم عرفانی و اسلامی حائز اهمیت هستند. این نقش‌مایه‌ها دارای بار معنایی عمیق و ژرف هستند. از طرفی به لحاظ شکلی استقرار تذهیب‌های قرآنی در قرآن با یک نظم و ترتیب خاصی بوده است که در تذهیب‌های قرآنی معاصر کمتر به آن توجه شده است. کتاب حاضر با هدف بررسی تذهیب‌های قرآنی و مطالعه این تذهیب‌ها در عصر صفوی و دوره معاصر به رشته تحریر درآمده است.