نیمهشب در چرنوبیل: ناگفتههای بزرگترین فاجعه هستهای جهان
آلودگی رادیواکتیو / حادثه هستهای چرنوبیل، اوکراین، 1986م. / رادیواکتیویته - پیشبینیهای ایمنی
در نیمهشب 21 آوریل سال 1986، راکتور شماره چهار نیروگاه هستهای «چرنوبیل»، از کنترل خارج شد. «برای تولید برق، سوخت اورانیوم در داخل راکتور باید به اندازه کافی داغ شود تا آب به بخار تبدیل شود اما نه آنقدر داغ که خود سوخت شروع به ذوب شدن کند». «هیگن باتم» (نویسنده) در این کتاب بر این باور است که فاجعه چرنوبیل قابل پیشبینی بود، اما چرا سردمداران نظام شوروی این پیشبینیها را نادیده گرفتند؟ این همان سؤالی است که پاسخ آن را باید در نظام ناکارآمد و معیوب سلسله مراتبی شوروی جستوجو کرد. نظام به شدت ناکارآمد و معیوب کمونیست که بر پایه عوامفریبی و پنهانکاری بنا شده بود، برخلاف آنچه در ابتدا ادعا میکرد، به سرعت به ساختاری برای اشاعه یک ایدئولوژی دروغین و ساختگی تبدیل شد که هدف آن ایجاد تمایز و برتری برای اعضای عالیرتبه حزب بود. اعضایی که به واسطه تجمع قدرت به زالوهایی برای مکیدن جان و مال مردم، و مهمتر از آن خشکاندن هر گونه تفکر آزاداندیشی، تبدیل شده بودند، و اندیشهای جز ثروتاندوزی و قدرتطلبی در سر نداشتند. نویسنده در این کتاب به این موضوع پرداخته است.