سبد سفارش شما خالی است!

اشعار این مجموعه(شماره 32از گزیده ادبیات معاصر) اغلب در قالب غزل به نظم درآمده که از آن جمله است :((طوفانی که در راهست)) :مرا با خویش خواهد برد طوفانی که در راهست/ شب یلدایی سر در گریبانی که در راهست/ و شاید یخ ببندد خون گرمم سال‌های سال/ میان مویرگ‌ها از زمستانی که در راهست/ بهار است و هوا ابری و با خود می‌برد فردا/ تمام کوه را سیل خروشانی که در راهست/ من اما در به در دنبال چشم خویش خواهم گشت/ برای گریه در شام غریبانی که در راهست/ ...