سیر فلسفه در قرن بیستم
در تاریخ فلسفۀ غرب، پس از دکارت، یعنی از سه قرن پیش به این سو، هراندازه جلوتر میآییم، بر شمارۀ جرگهها و مسلکهای مختلف فلسفی افزوده میشود. مخصوصا از قرن نوزدهم به این سو، در آراء و عقاید و مقالات حکمای غرب چندان اختلاف و تشتت پدید میآید که حصر عقلی و تقسیم صحیح آنها، کاری دشوار میشود؛ از این رو است که برخی قرن نوزدهم به بعد را در فلسفه، "دورۀ مسالک فلسفی" نام نهادهاند. با این همه، شاید بتوان مهمترین و معروفترین جریانهای فلسفه را در قرن بیستم جستوجو کرد. این جریانها به ده بخش تقسیم میشوند: علم الاجتماع در فرانسه؛ فلسفۀ صلاح عملی در آمریکا؛ عرفان و تصوف هانری برگسن؛ نمودشناسی در آلمان؛ مذهب اصالت وجود عینی در انگلستان و آمریکا؛ تجدید حکمت مشاء و کلام؛ فلسفۀ عمل در فرانسه؛ بحث و انتقاد در اجزای علوم و میزان ارزش و قطعیت آنها؛ فلسفۀ انتقادی و مذهب اصالت وجود ذهنی؛ و علم النفس و فلسفه. در کتاب حاضر 6 بخش (جریان) از ده جریان مذکور به اجمال معرفی و بررسی شده است.