سبد سفارش شما خالی است!

هرکسی از خویشتن خود، به عنوان یک کل یکپارچه و ویژگی‌های درونی و بیرونی آن، تصوراتی دارد. فرد آنها را به تدریج در اثر تعامل با محیط و روابط بین فردی، در خود، درونی می‌کند تا به صورت یک کلیت منسجم و توحیدیافته درآید. وقتی فرد نسبت به ویژگی‌های هشیار و ناهشیار خود به عنوان یک مکتب آگاهی می‌یابد، در این حالت، مفهوم خود یا خود پنداشت تشکیل شده است. وقتی فرد دچار آسیب روانی جدی می‌شود، نمی‌تواند خود را به منزلة یک موجود کلیت‌یافته و منسجم درک کند و چندپارگی شخصیتی در خود احساس می‌کند. از این رو خودآگاهی و توجه به توحیدیافتگی و ویژگی‌های خویشتن، راز سلامت روان و بروز پاسخ‌های عاطفی هیجانی مثبت است. ناهشیاری نسبت به کلیت انسجام‌یافته و ناآگاهی‌ نسبی، نسبت به ویژگی‌های درونی و بیرونی زمینه‌ساز اختلالاتی است که افسردگی یکی از آنهاست که در کتاب حاضر به آن پرداخته شده است. در کتاب، ابتدا به لحاظ نظری، ارتباط بین نگرش و هشیاری انسان، پاسخ‌های عاطفی هیجانی تبیین، سپس روش درمان‌گری روانی مبتنی بر مرور خویشتن به عنوان روشی موثر در افزایش خودپنداشت و کاهش افسردگی توضیح داده شده است.