سبد سفارش شما خالی است!

دومین نوشتار از "تاریخ فلسفه غرب "به بررسی سیر تفکر در قرون وسطی اختصاص دارد" .قرون وسطی مقطعی از تاریخ غرب است که بیش از یک هزار سال طول کشید، یعنی از گردش امپراتور روم کنستانتین به مسیحیت در سال 312تا اوایل قرن شانزدهم .در این دوره تفکر استمرار چشم‌گیری داشت، اما تغییرات بسیاری نیز در فلسفه‌های مختلف صورت گرفت که شامل گسست‌ها و احیاها و کشف‌های دوباره بود .این دوره تحت تاثیر سه فیلسوف بزرگ (اگوستین، بوئتیوس و دنیس دروغین) آغاز گردید و بعدها تحت تاثیر افکار آلکوین، نئسلم، آبلارد و آکویناس ادامه یافت...فلسفه در قرون وسطی به طور گسترده دارای رویکردی خداشناختی و دینی انگاشته می‌شد .فیلسوفان قرون وسطی معمولا در استخدام کلیسا بودند و در محیطی کلیسایی چیز می‌نوشتند و تدریس می‌کردند .آنان اغلب مبادرت به استفاده از عقل می‌کردند تا ایمان را بفهمند .عقل ایمان و شهود قرار می‌گرفت .اما همچنان عقل بود و از عقل به طرق بسیار مختلفی استفاده می‌شد .تفکر قرون وسطی، به طور نمونه، عمدتا فعالیت در مطالعه متونی بود که هم قبل و هم بعد از پایان جهان باستان در بیرون از جهان مسیحی نوشته شده بود .در درون جهان مسیحی این فعالیت از آن رو دنبال می‌شد که بر غنای تجربه مسیحی افزوده شد...قرون وسطی باید به تعدادی از دوره‌ها تقسیم شود :یعنی دوره آبادی کلیسا، دانشگاه‌های اولیه، رنسانس اولیه، و از این قبیل .با این وصف نکته مهم‌تری که باید در نظر داشت این واقعیت است که در کنار سنت غالب مطالعه و تدریس فلسفه در قرون وسطی به زبان لاتینی و در صومعه‌های مسیحی و مدارس و دانشگاه‌ها، فرهنگ‌های شکوفای اسلامی و یهودی وجود داشتند که به سنت‌های لاتینی به طور روز افزون و مکرر یاری کردند .مقداری از تاریخ تفکر قرون وسطی نمایان‌گر کار مترجمان است ." نگارنده در این کتاب ویژگی‌ها و تحولات هر دوره را به طور جداگانه از سرآغاز فلسفه قرون وسطی ( 345م) تا پایان قرن پانزدهم بررسی و تحلیل کرده است .