سبد سفارش شما خالی است!

تحقیقی در نظریه شیعه درباره امامت اهلبیت (ع) است. نویسنده که از مراجع تقلید معاصر شیعه بوده، بر خلاف کتابهای معروف شیعه مثل الغدیر، عبقات الانوار، احقاق الحق و المراجعات، در صدد این نیست که تواتر سندی روایات امامت را ثابت کند؛ بلکه از حیث محتوایی به بررسی یک حدیث، یعنی حدیث "من مات ولم یعرف امام زمانه ..." پرداخته و با استدلال عقلی بر ضرورت وجود حجت در هر زمان، افضلیت علی (ع) و فرزندان او را برای امامت بر مسلمین ثابت کرده است. او سپس با مطالعه تاریخ اسلام، برخی از سیاستها و اعمال معاویه، بنیامیه و بنیعباس را به عنوان شواهد عدم صلاحیت آنها بر حکومت و خلافت اسلامی آورده است.