اصفهان در مطالعات ایرانی
نیمهی اول عصر صفوی یکی از بارورترین اعصار هنر ایرانی در دورهی اسلامی است. شاخههای گوناگون هنر از قبیل نقاشی، معماری، منبتکاری، خوشنویسی، تذهیب، جلدسازی، قالیبافی و نساجی، همه در این دوره از کمال و لطافت برخوردار است و استقلال کامل هنرمندان ایرانی را میرساند. نقاشی عصر صفوی اوج نقاشی در تاریخ ایران اسلامی است و سازندگان مینیاتورها به تمام عناصر طبیعت و نقش دقیق آنها پرداختهاند. از خصایص نقاشی این عصر، هماهنگی عجیب رنگهاست. در ساختن عمارتها نیز استعداد معماران این عصر نمودار برجستهای از پیشرفت و تکامل معماری است. کتاب حاضر که جلد دوم مطالعات ایرانی است، حاوی مقالاتی دربارهی هنر، معماری، سبکشناسی و... اصفهان در عصر صفویه میباشد و به مناسبت گردهمایی بینالمللی مکتب اصفهان در سال 1385 به چاپ رسیده است. موضوعات بررسی شده در این مجموعه مقالات مشتمل است بر بررسی و معماری غیرمذهبی اصفهان شامل خانهها و کاخها؛ بررسی بازار بزرگ اصفهان (بازار شاه) که بین مسجد جامع و میدان نقش جهان قرار دارد و سردر آن قیصریه نامیده میشود؛ کاروانسراهای بین راهی دورهی صفویه؛ نقاشیهای دیواری در آثار تاریخی اصفهان در سدهی یازدهم هجری؛ فلزکاری عصر صفوی؛ گرایش های سبکشناختی در دورهی شاهعباس اول و....